Thursday, March 21, 2013

පිටස්තරයා..................... විසිපස්වන දිගහැරුම..............


:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

මොනවද මේ පැල ජාතිය ? මල් පැලද නැතිනම් එළවළු පැල ද ? මොලී විශ්වගෙන් ඇසුවේ විශ්වගේ නවාතැනේ බැල්කනිය දෙස නෙත් යොමාගෙන...
ආ... ඕකට කියන්නෙ Milk Thistle කියලා... මේක බොහොම හොඳ ඖෂධීය ගුණයක් තියෙන පැලෑටියක්. ඇඟේ තියෙන විෂ ඔක්කෝම ඉවත් කරනවා. විශ්ව කිසි ගණනකට නොගෙන පැවසුවා.
මේක මේ රටේ තියෙනවද ? මම නම් කවදාවත් දැකලා නැහැ..
මේක මට යාළුවෙකුගෙන් ලැබුණ ඇට කිහිපයකින් පැළ කරගත් ගස්.... හරි අමාරුයි වගා කරගන්න... මේ රටේ වැවෙන දෙයක් නෙවෙයි.....
ඉතිං... ඔයාට ඇයි විෂ ඉවත් කරගන්න ඕන ඇඟේ ? විශේෂ විෂක් කියලා දෙයක් ඇතුළු වෙන්නෙ නෑ නෙ ?
මොලී.... මොලී.... ඔයා දන්නෙ නැති කොච්චර දේවල් වෙනවද ලෝකෙ.... මම මේක පාවිච්චි කරන්නෙ සෑහෙන කාලෙක ඉඳලා... විශේෂ විෂක් ඇඟට ආවෙ නැතත්, අපේ ඇඟේ ක්‍රියාකාරීත්‍වය හොඳින් සිදු වෙන්න වගේම නීරෝගි බව පවත්වාගෙන යන්නත් මේ වගේ පොඩි පොඩි දේවල් උපකාරී වෙනවා..
ආ පුතා... මම තේ එකක් හදාගෙන ආවා.... සුමනසේකර මහත්මිය ඔවුන් දෙදෙනා අතරට පැමිණීම නිසා සිදු වූ කතා බහට නැවතුම් තිතක් තබන්නට මොලීට සිදු වුනා...
කාලෙකින් හොඳ තේ එකක් බිව්වෙ... ඉස්පිරිතාලෙ හොඳ තේ එකක්වත් නැහැනෙ..
ඒ සංවාදය එසේ සිදු වන අතරේ ඊට නුදුරු නිවසක ඒ සියල්ල පටිගත වන බව එතැන සිටි බොහෝ දෙනෙකු දැන සිටියේ නැහැ.
තේ පානයෙන් අනතුරුව මොලී ආපසු යාමට සූදානම් වුනා....
මට අද හරිම සංතෝෂයි විශ්ව... ඔයා නැවතත් පරණ පුරුදු තත්ත්‍වයට ටික ටික පැමිණීම ගැන මට හරිම සංතෝෂයි... මම බලාගෙන ඉන්නෙ ආයෙම ඔයා කවදද පර්යේෂණාගාරයට එන්නෙ කියලා...
මටත් දැන් නම් හරිම අමාරුයි පර්යේෂණාගාරයට යන්නෙ නැතුව ඉන්න... කොහොම වුනත් මට කරන්න තියෙන ව්‍යායාම ටික කරලා ඉක්මනටම කකුල හොඳ කරගන්න ඕන... සති දෙකකින් ආයෙම ඉස්පිරිතාලෙට ගියාම දැනගන්න පුළුවනි මට වැඩට යන්න පුළුවන්ද කියලා... මේ දෙන්නටත් වැඩි කල් මගේ වැඩ කර කර ඉන්න බැහැනෙ... තව ටික දවසකින් යන්න ඕන නෙ.. ඒ නිසා ඉක්මනින්ම මට හොඳ වෙන්න ඕන..
බය වෙන්න එපා විශ්ව.... ඔයාගෙ අමාරුම කාළය ගෙවුනා... ඔයාට සිහිය එන්නෙ නැතිව තියෙනකොට මම විඳපු දුක දන්නෙ මම විතරයි... මම හිටියෙ හරිම බයකින්.... ඒත්..... ඒත් දැන් නම් මම ඉන්නෙ බොහොම සතුටින්.... මොලී පැවසුවෙ බොහොම ආදරෙන් බව විශ්වටත්, ඒ සංවාදය අසා සිටි සුමනසේකර මහතාටත් නොදැනුනා නෙවෙයි....
එහෙනම්, මම ගිහින් එන්නම්...... සුභ රාත්‍රියක් හැම දෙනාටම....
සුභ රාත්‍රියක් මොලී,... පරිස්සමින් ගිහින් එන්න... කට්ටිය ඔක්කෝම මතක් කළා කියන්න.....
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
සුදු පුතා, මම මේ පුතාගෙන් අහන්නමයි හිටියෙ.....
මොලී එතැනින් පිට වී සුළු වෙලාවකින් සුමනසේකර මහතා සිය බැරෑරුම් කටහඬ අවදි කළා... විශ්ව කියවන්න ගත් පර්යේෂණ ලිපිය පසෙකින් තබා සිය මාමාට සවන් යොමු කළා...
මොනවා ගැනද ලොකු මාමා ?
මොලී ගැන.... පුතා ගැන ඒ දරුවා සෑහෙන්න කරදර වෙනවා.... මට පේනවා ඒ දරුවගේ ලොකු බලාපොරොත්තුවක් තියෙනවා පුතා ගැන....
මටත් ඒක පේනවා ලොකු මාමා.... නමුත්....
මොකද නමුත් කිවුවෙ ? පුතාගෙත් අකැමැත්තක් මට නම් පේන්න නැහැ.....
සුමනසේකර මහත්මියත් කතාවට හවුල් වුනේ තවත් තේ කෝප්පයක් පානය කරන ගමන්....
නමුත් කිවුවෙ මේකයි... මට තවමත් මොලී ගැන එහෙම හැඟීමක් නැහැ... එයා මට තවමත් යාළුවෙක් විතරයි... නමුත් මටත් දැනෙනවා ඒක යාළුකමට වඩා ලඟ බැඳීමක් කියලා... නමුත් ඊට වඩා දෙයක් නැහැ..
සුදු පුතාට වෙනත් යමක් තියෙනවද කියන්න ? අර දොස්තර නෝනත් සෑහෙන්න යාළු වුනා නේද ? එයා නම් ලංකාවෙ කෙනෙක්...
ඇය සිය සිතැඟි නොවලහා පැවසුවා...
මම දන්නවා ලොකු නැන්දා එන්නෙ ඔතැනට කියලා.... මම එයා එක්ක ගොඩක් යාළු වුනා තමයි... නමුත් එයාගෙ කතාව බොහොම වෙනස් කතාවක්.... මම හිතන්නෙ නැහැ එයා ආයෙම කිසිම බැඳීමක් ඇතිකර ගනී කියලා.....
ඒ මොකද ?
එයා බඳින්න එන්ගේජ් වෙලා හිටපු ඇමරිකානු යුධ හමුදාවෙ හිටපු එයාගෙ පෙම්වතා ඉරාකයෙදි මිය ගිහින්.... එදා ඉඳලා එයා ජීවිතේම කැප කරන්නෙ යුද්ධයෙන් තුවාල වෙලා අසරණ වුන සොල්දාදුවොන්ගෙ ජීවිත නැවත හරිගස්සන්න.... එයාගෙ මුළු ජීවිත කතාවම මට දවසක් කිවුවා... මම කවදාවත් හිතන්නෙ නැහැ එයා එයාගෙ හිත වෙනස් කරගනී කියලා... මම දන්නවා මම කොච්චර තනි වෙලා හිටියද කියලා... එයාටත් එයාගෙ කියලා කවුරුවත් නැහැ.... එයා ඇමරිකන් ජාතිකයෙක් එක්ක විවාහ වෙන්න යනවා කියලා එයාගෙ පවුලෙන් එයාව අයින් කරලා.... මට කිවුවෙ එහෙමයි.... කොහොම වුනත් මට ඒ ගැන බලාපොරොත්තුවකුත් නැහැ... කොටින්ම මට තවත් බැඳීමක් කරගන්න අවශ්‍යතාවයක් නැහැ... ඒක බොහොම කරදර වැඩක්නෙ....
පුතා.... මම දන්නවා ඔයා එන්න හදන්නෙ කොතැනටද කියලා... නමුත්, හැමදාම ඔහොම ඉන්න බැහැනෙ... ඔයාට කියලා යන කලදවසක් තියෙන්න ඕන... ඒ විතරක් නෙවෙයි.. ඔයාගෙ පරම්පරාගත දේපල ඉඩකඩම් වලට යන කලදවසක් තියෙන්නත් ඕන... අපියි කියලා හැමදාම ජීවත් වෙන්නෙත් නැහැ... ඔයාගෙ ජීවිතයට මේ වුන කරදරේ ගැන හිතනකොට අපට හරිම බයයි... කවුද දන්නෙ ඔයාට මොනවගේ දේවල් වේද කියලා ඉස්සරහට... මට තවමත් සැකයි මස්සිනාට වුන දේ ගැන... දැන් මේක... කවුද දන්නෙ මේවා පස්සෙ කවුරුම හරි ඉන්නවද කියලා ..... සුමනසේකර මහතා තමන්ගෙ හිතේ හංගාගෙන හිටි බොහෝ දේ පවසලා හිත සැහැල්ලු කර ගත්තා....
මාමා දන්නවනෙ.... මට ඕවයෙ බැඳීමක් නැහැ කියලා.... මම කියන්නෙ නම් කවදා හරි ඕවා පන්සලකට හරි නැතිබැරි කෙනෙකුට හරි දෙන්න කියලා..... ඕවා එකතු කර ගන්න තරමට ප්‍රශ්න වැඩියි....
මට තේරෙනවා පුතා... ඒ වුනාට ඒවා එහෙමම කරන්න බැහැනෙ.. ඔයා තවමත් හොඳ අනාගතයක් තියෙන දරුවෙක්... දැන් එපා වුනාට පස්සෙ ඕන වෙන වෙලාවල් තියෙනවා... අපි ඉන්න කල් ඕවා අපට බලා කියාගන්න පුළුවන්... ඒ ඔක්කොම නිරවුල්ව පුතාගෙ නමට තියෙන ඉඩම්.... ආගම දහමට නැඹුරු වෙන එක එකදෙයක්.. නමුත් තමන්ට හිමි දේවල  අයිතිය ඒ විදියට තියා ගන්න ඕන... ඒක තන්හාව නෙවෙයි.. තමන්ගෙ අයිතියක්....
ඕන එකක් ලොකු මාමා... තවම මම නම් ඔය ප්‍රශ්න දෙක ගැනම පැහැදිලි තීරණයක් අරගෙන නැහැ....
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
අන්න එනවා.... ගිහින් අල්ලගන්න..... පරිඝණක තිරයෙන් දෑස් මෑත් නොකරම ජේසන් සිය සගයාට පැවසුවා....
ඉන්න මම කෙටි පණිවුඩයක් යවන්නම්....
කෙටි පණිවුඩ යවලා වැඩක් නෑ... ගිහින් අල්ලගෙනම එනවා.... ඔය විදියට ගියොත් මේ වැඩේ කරගන්න බැරි වෙනවා....
හරි.....
ඇය ඒ ගොඩනැඟිල්ලේ සිට තට්ටු දෙකක් බැස්සා පමණි.... පිටුපසින් දුව ආ එෆ් බී අයි ඒජන්ත මාක් පිස්ට්නර් ඇය අසළටම ගොස් කතා කළාය.....
ජෙනී.... අපට පොඩ්ඩක් කතා කරන්න ඕන........
මොනවා ගැනද ? ඇගේ හඬේ තිබුණෙ නොරිස්සුමක්....
අර හාදයා ගැන....
මොනවා කතා කරන්නද ? ඔයාලා දකින්න ඇතිනෙ ගෙදර සිද්ධ වෙච්ච දේවල් ඔක්කොම.....
දැක්කා තමයි... දැක්ක නිසා තමයි කතා කරන්න ඕන... අපිට තේරෙන්නෙ නැහැ මොකද්ද මෙතන සිද්ධ වෙන්නෙ කියලා....
මොනවා සිද්ධ වෙන්නද ? දැන් එයා පුනරුත්ථාපනය වෙනවා... තව සති දෙකකින් හොඳටම හොඳ වේවි... තවමත් මොකද්ද වෙන්නෙ කියලා මටවත් තෝරා බේරා ගන්න බැහැ... කලබල වුනොත් අපට ගොඩක් දේවල් නැති වෙයි.... අපි හෙමින් තමයි මේ වගේ ඉලක්කයකට ලං වෙන්න ඕන... දැනට මම හොයා ගත් තොරතුරු වලට අනුව නම් මෙයා අනතුරුදායක පුද්ගලයෙක් නෙවෙයි.. නමුත් මෙයාගෙන් ලැබෙන තොරුතුරු වෙනත් දේ වලට යොදා ගන්න පුළුවන් වේවි... ආරක්‍ෂාව අතින් නම් මෙයා පූස් පැටියෙක් වගේ....
ඇත්තද ? අපි දැක්කා හොර පූසිගෙ මූණෙ තිබුණ බැල්ම..... මොනවා කළත් කමක් නෑ... අපේ මූලික අරමුණ අමතක කරන්න එපා....
ඒ ගැන බය වෙන්න එපා.... මම ජෙනරාල්ටත් කතා කළා ඒ ගැන......
ඔයා කොහොමද ජෙනරාල්ට ලං වුනේ ? කවදද ?
ඒවා වැඩක් නෑ.... මට ජෙනරාල් දවසක් හම්බ වුනා... ඒ වෙලාවෙ තමයි මම කිවුවෙ මගේ අරමුණ වෙනස් වෙලා නැහැ කියලා.. ඔයා දැනගන්න ඕන... ඔයාට වඩා මේ සම්බන්ධයෙන් මට ලොකු පුහුණුවක් තියෙන බව......
හරි හරි.... ඔයාට හොඳට කට්ටිය අන්දන්න පුළුවන් නෙ.... අපි නොදන්නවයෑ ඔයාගෙ හැටි.....
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ඉන් පසුව එළැඹුන සතිය පුරාවටම විශ්ව සිය පාදය සවිමත් කර ගැනීමේ ව්‍යායාම් වල නිරත වුනා.... ක්‍රම ක්‍රමයෙන් මානසික ඒකාග්‍රතාවය තීවෘ කර ගැනීමටත් සිය සිරුරේ පරිපූර්ණතාවය කරා ලඟා කර ගැනීමටත් ඔහු වෙහෙසුනා..... කිහිප වතාවක් මොලී පැමිණ ඔහුගේ සැපදුක් සොයා බැලුවත්, විශේෂ යමක් සිදු වූයේ නැහැ... සති කිහිපයක්ම ඇමරිකාවේ ගත කළ සුමනසේකර යුවල නැවතත් ශ්‍රී ලංකාව බලා යා යුතු බවට සිතා බැලුවා... විශ්වගේ පාදයත් සෑහෙන තරමක සුවයක් ලබා ඇති නිසාත්, ඔහුට බොහෝ දේ තනිවම කරගත හැකිව තිබූ නිසාත්, ඔවුන් දැන් ලංකාව බලා යා යුතු යැයි  සැම දෙනාටම දැනුනා..... ඒ අතර දිනක මොලී පැමිණියේ තවත් අළුත්ම ආරංචියක් රැගෙන....


1 comment:

  1. godak hodai katawa. godak aesawenma kiyawanawa. digatama liyanna. ekmanata anith kotasuth puluwannm denna :)

    ReplyDelete