Monday, March 11, 2013

පිටස්තරයා ..................... විසිහතරවන දිගහැරුම..................







:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

ඉතින් මම ඒ සියල්ල අමතක කරලා වෝල්ටර් රීඩ් එකට ආවෙ අවම වශයෙන් එයා වෙනුවෙන් වෙන්න ඕන දෙයක් තිබෙනවා නම් එයාගෙ සහෝදර සොල්දාදුවොන්ටවත් වෙදකම් කරලා ඒ අය නැවතත් මේ ලෝකයට ගේන්න....ගීතිකා  දිගු සුසුමක් හෙලා සිය කතාව නිම කරද්දී ඇගේ නෙතඟින් ඇයටත් නොදැනීම කඳුලක් මතු වී තිබුණා...
ඔයාගෙයි මගෙයි අතීතෙ ලොකු වෙනසක් නෑ ගීතිකා.. විශ්ව සෙමෙන් පැවසූවේ තම දෙමාපියන් සහ ආදරණීය නැඟණිය නැවතත් සිහි වූ නිසාමයි...
ඒ දුක්බර සාකච්ඡාව නිමා වුනේ ගීතිකාගේ පේජරයට ලැබුණ කෙටි පණිවුඩයත් සමඟ..
අන්න නෑදෑයො ඇවිත් ලෙඩාව බලන්න... අපි යමු.......
ගීතිකා විශ්ව ද සමඟින් අමුත්තන් රැඳී සිටින ශාලාව වෙත පැමිණෙන විට සුමනසේකර යුවල සිනාසෙමින් ඒ දෙස බලා සිටියා...
ගොඩක් වෙලාද ඇවිත් ? විශ්ව ලොකු නැන්දාගෙන් ඇසුවේ සිනාසෙමින්...
ටිකක් වෙලා... අපි හිතුවා ඔයාට බාධා නොකරන්න.... ඇවිදින තරමට කකුලට හොඳයි නෙ....
ගීතිකා ඔවුන්ගෙන් සමුගෙන ගොස් නැවත පැමිණියේ තරමක සුභ ආරංචියක් ද රැගෙන....
මේ ප්‍රගතියෙ හැටියට විශ්වට තව දින තුනකින් විතර ගෙදර යන්න පුළුවන් කියලා ප්‍රධානියා කිවුවා... ඇය සිනාසෙමින් පැවසූවා...
හතර දෙනාගෙම මුහුණේ ඇඳුනේ සැනසුමක සිනා රැල්ලක්.....
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
පසුවදා මොලී පැමිණියේ තවත් ආරංචියක් රැගෙන... ඒ විශ්වත් ඇයත් එකතු ව සිදු කරන්නට නියමිත පර්යේෂණයට අවශ්‍ය අරමුදල් අදාල ආයතනයෙන් ලැබීමට නියමිත ආරංචිය. ඒ නිසා විශ්වගේ සිතේ නැවතත් තම පර්යේෂණය පිළිබඳ මතකයන් මෝදුලන්න පටන් ගත්තා...
මොලී... ඔයාට පුළුවන්ද මට අර පර්යේෂණ පත්‍රිකා ටික එවන්න ? එතකොට මට මෙතැන ඉන්න වෙලාවෙ ඒ ටික කියවලා නැවත මගේ මතකය අළුත් කරගන්න පුළුවනි.
ඉන්න, මට දැන්මම දෙන්න පුළුවනි... මොලී සිය අයි පෑඩ් එක ගෙන එහි වූ ලිපිගොණුවක් විවෘත කර විශ්වට පෙන්වූවාය... මම මේ ටික ඔයාට දැන්මම එවන්නම්, ඔයාට නිදහසේ කියවන්න පුළුවනි.. එතකොට අළුත් අදහස් ඇති  වෙන්නත් බැරි නැහැ...
ඒ සමඟම පැමිණි හෙදියක් විශ්වගේ රුධිර සාම්පලයක් ලබා ගැනීමට අවශ්‍ය බව දැන්වූවාය.... මොලී ඇයට ඉඩ දී මඳක් පසුපසට විය....
ඇයි මේ තරම් මගෙන් රුධිර සාම්පල් ගන්නෙ ? දැනට හතරක්ම ගත්තා නේද ? මොකක් හරි ප්‍රශ්නයක් තියෙනවද ?
නැහැ නැහැ... අපි මේ රුධිර සාම්පල් ගන්නෙ ඔබේ සෞඛ්‍ය තත්ත්‍වය පරීක්‍ෂා කරන්න... ඔබට ලබා දුන් බෙහෙත්වල අතුරු ප්‍රතිපල තිබෙනවද කියලා දැනගන්න අපි මේ රෝහලේ ඉන්න සෑම රෝගියෙකුගේම රුධිර සාම්පල් අරගන්නවා.. මේකත් එක්තරා ආකාරයක පර්යේෂණයක්...
ඔව් විශ්ව... මේ වගේ රජයෙන් පාලනය වෙන රෝහලක ඉන්නව නං මේ වගේ පර්යේෂණ වලට දායක වෙන්න සිදු වෙනවා. සාමාන්‍යයෙන් හමුදා නිලධාරීන්ට සහ සොල්දාදුවන්ට නම් මේ පරීක්‍ෂණ සාමාන්‍ය දේවල්... අපි රජයට සහ පාරිභෝගික ආරක්‍ෂණ අධිකාරියට දත්ත යවන්නෙ මේ ලබා ගන්න සාම්පල් වලින්. ඒ වගේම අපට පුළුවනි කිසියම් බෙහෙතකට රෝගියෙකු දක්වන අහිතකර ප්‍රතිචාරයක් තිබෙනවා නම් ඒ බෙහෙත වහාම නවත්වලා වෙනත් බෙහෙතක් ලබා දෙන්න... මේ ක්‍රමයේ වාසි බොහොමයක් තිබෙනවා. නමුත් පෞද්ගලික රෝහල්වල මේ දේ කරන්න බැහැ... ගීතිකා ද එතැනට පැමිණ සිටි නිසා හෙදියගේ විස්තරයට තම දැනුමද එක් කළා.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ඔන්න අහුවුනා වැඩේ.... ජේසන්ගේ මුව රැඳී තිබුණේ ජයග්‍රහණයක් මුසු සිනා රැල්ලකි...
මොන වැඩේද ?
ලේ සාම්පල් වල වෙනස අහු වුනා.....
මේ තියෙන්නෙ සම්මුඛ පරීක්‍ෂණය දවසෙ ගත්ත ලේ සාම්පලය..... කිසිම ආගන්තුක ද්‍රව්‍යයක් නෑ... හරිද ?
හරි...
මේ තියෙන්නෙ අනතුර වුන දවසෙම ගනිපු සාම්පලය..... වැඩි වෙනසක් නෑනෙ....
කෝ බලන්න........... මයික් විමසිල්ලෙන් බැලුවා.......
මේ තියෙන්නෙ අනතුරෙන් දවස් තුනකට පස්සෙ ගනිපු සාම්පලේ...... මෙන්න මෙතැනයි වෙනස තියෙන්නෙ.... ඔන්න දැන් සාම්පලේ තත්ත්‍වය සාමාන්‍ය ගණනට පත් වෙනවා........
මේ තියෙන්නෙ අනිත් සාම්පල්.... දැන් පේනවනෙ.... මේ හැම එකක්ම ටික ටික සාමාන්‍ය ගණනට හැම අගයක්ම එනවා... මෙන්න මෙතැනයි ප්‍රශ්නය තියෙන්නෙ.... කොහොමද මෙයා මෙච්චර ලේ පිරිසිදුව තියා ගන්නෙ කියන එක.....
විශේෂයෙන් බෙහෙතක් ගන්නවා නම්, ඒක ලේ සාම්පල් එකේ පෙන්වන්න ඕන නේද ? මයික් ඇසුවෙ ජේසන්ගෙ නොනවතින කියැවිල්ලට තිතක් තබමින්....
ඔව්... නමුත් එහෙම දෙයක් පෙන්වන්නෙත් නෑ... එක්කෝ මෙයා අර පාවිච්චි කරන තෙල් සාම්පලයෙ හරි නැතිනම් අර Milk Thistle පැලෑටියෙන් ලබා ගන්න දෙයක් හරි, එහෙමත් නැතිනම් මේ දෙකෙන්ම ලැබෙන ගුණයක් මත තමයි මේ මෙයා ලේ පිරිසිදුව තියා ගන්නෙ...
ඉතිං ඒක නීති විරෝධී නැහැනෙ..... ඒ නිසා අපට මුකුත් කරන්න බැහැ නේද ?
ඇත්ත... නමුත් මේක හොඳ සොයාගැනීමක් වෙන්න පුළුවන්.... බලන්න පිළිකා රෝගීන් කොච්චර කීමොතෙරපි (Chemotherapy) නිසා දුක් විඳිනවද ? ඒ මිනිස්සුන්ගෙ ලේ පිරිසිදු කරගන්න මෙන්න මේ වගේ ක්‍රමයක් හොයා ගන්න පුළුවන් නම්, කොච්චර සෙතක් වෙන්න පුළුවන්ද ?
එහෙනම් අපි එයාගෙන් කෙළින්ම ඇහුව නං මේ ගැන අහගන්න තිබුණනෙ... මෙච්චර වටේ යන්නෙ නැතුව ?
කෙළින්ම අහන්න ? එතකොට එයා දන්නවනෙ අපි හොරෙන් එයා ගැන හොයලා බැලුවා කියලා ! මොළයක් නැද්ද ?
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
දින දෙකක ඇවෑමෙන් විශ්ව ආපසු යන වෙලාව පැමිණුනි. ගීතිකා යුහුසුළුව විශ්වගේ සියළුම ඕනෑ එපාකම් සොයා බලනු මොලී හොඳින්ම දුටුවාය. කිසියම් ඊර්ෂ්‍යාවක් සිතට දැනුනත් එය නොපෙන්වා සිය අරමුණ කරා යාම පුරුදු පුහුණු කළ ඇය කිසිදු වෙනසක් නොදක්වා සිනාසෙමින් සිටියාය. ලද අවස්ථාවෙන් ප්‍රයෝජන ගන්නට ඇය ද විශ්වගේ කටයුතු වලට නොමසුරුව සහයෝගය දුන්නාය. සුමනසේකර යුවලද ඉතාම උනන්දුවෙන් සිය ඥාති පුත්‍රයා නැවතත් ඔහුගේ නවාතැනට ගෙන යාමට අවශ්‍ය කටයුතු සම්පාදනය කළෝය.
ඉතිං.... තව සති දෙකකින් මේ පැත්තෙ ඇවිත් යන්න වෙයි....
තව සති දෙකක් යනකොට මට නම් ආයෙම මැරතන් එකක් දුවන්න පුළුවන් වෙයි....
ඒ වුනාට සුදු පුතාට මේ ලැබුණ සත්කාර ගෙදර ලැබෙන එකක් නෑ නේද මහත්තයා.... සුමනසේකර මැතිණිය තම සැමියා දෙස බලා විමසුවාය....
එහෙමම කියන්න බෑනෙ.. අපි දෙන්නත් ගෙදරම ඉන්න එකේ.....
ඒත් ඉතිං අපි කවදා හරි ආපහු යන්න ඕනනෙ... අපි ගියාම කවුද සුදු පුතාව බලා ගන්නෙ ?
සිංහලෙන් කෙරෙන මේ සාකච්ඡාව දෙස මොලී බලා සිටියේ කිසිවක් තේරුම් ගත නොහැකි බැල්මකිනි. ඇගේ අපහසුව තේරුම් ගත් ගීතිකා මොලීට කිසිවක් පැහැදිළි කර දුන්නාය.
ඔව්... මටත් නිතර නිතර ඇවිත් බලන්න පුළුවන්... අපේ පර්යේෂණාගාරය තියෙන්නෙත් එතැන ඉඳලා වැඩි දුරකින් නෙවෙයිනෙ....
අවශ්‍ය ලියකියවිලි සහ බෙහෙත්, ආම්පන්න සියල්ල සකසා අවසන සියළුම දෙනා මොලී ගේ රථයට නැඟුනේ විශ්වගේ නවාතැන බලා යාමටය. පුනරුත්ථාපන මධ්‍යස්ථානයෙන් සේවය ලබාලෙන සුව වී නිවෙස් බලා යන රෝගීන් අනන්තව දැක තිබුණත් ගීතිකාට තරමක දුකක් දැනුනේ තම රටේ තම භාෂාව කතා කරන තමන්ට බෙහෙවින් සමීප වූ කෙනෙකු තමාගෙන් ඈත් වී යනවාක් මෙන් හැඟීමක් දැණුන නිසා වන්නට ඇත. ගත වූ කාළය තුළදී ඒ තරමටම ඇය විශ්ව හා කුළුපගව සිටියාය.
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
මොලීට අද වැඩ නැද්ද ? විශ්ව මොලීගෙන් ඇසුවේ රථය පණගන්වා මහා මාර්ගයට අවතීර්ණ වෙද්දීම ය.
මම අද නිවාඩුවක් දැම්මා.... මම නීල්ට කිවුවා අද ඔයා නිවසට යන දවස කියලා... නීල් මට අවසර දුන්නා අද ඔයා වෙනුවෙන් කැප කරන්න.... දැන් කොහොමත් අළුත් පර්යේෂණයේ වැඩ කටයුතු පටන් ගන්නකල් මට තරමක් විවේකීයි... ගණනය කිරීම් වුනත් සැලසුම් කළාට පස්සෙ කොම්පියුටරයෙ ඉබේම වැඩ කෙරෙනව නෙ...
ඉතිං කොහොමද පර්යේෂණය ?
ඔයාට දෙන්න කියලා නීල් මට පර්යේෂණ ලිපි ගොඩක් එකතු කරලා දුන්නා...
ඒක හොඳයි මටත් වැඩක් නැති එකේ ඒවා කියවලා හොඳ අදහස් ටිකක් ගන්න පුළුවනි. මම ඔයා ගෙනැත් දුන් ලිපි ටිකත් කියෙව්වා... තව සති දෙකකින් අපට ආයෙම වැඩ පටන් ගන්න පුළුවන් වේවි...
ඒ අතරතුර ඔවුහු විශ්වගේ නවාතැන වෙත ළඟා වී තිබුණි.
විශ්ව සහ පිරිස ගවනර්ස් කෝනර් නිවාස සංකීර්ණයේ හත්වන තට්ටුවට සෝපානයෙන් යනවිට තම නිවස ඉදිරිපිට දැක පුරුදු දෙදෙනෙකු සිටිනු ඔහු දුටුවේය. කවදා හෝ දැක පුරුදු බව දැණුනත් කොහේ දී දැයි විශ්වට නිනවුවක් වුනේ නැහැ. කෙසේ වුවත් මොලී ඔවුන් දෙදෙනා දෙස බලා මඳ සිනාවක් පානු විශ්ව දුටුවා. කෙසේ වුවත් අසල්වැසියෝ එකිනෙකා වෙත සිනහා පෑම සාමාන්‍ය දෙයක් නිසා විශ්ව ඒ පිළිබඳ වැඩි අවධානයක් පෑවේ නැහැ.
නිවසට පැමිණි විශ්වට කිසියම් සැහැල්ලුවක් දැණුනේ එය තමාට හුරුපුරුදු තැනක් වූ නිසා. රෝහල මෙන්ම පුනරුත්ථාපන මධ්‍යස්ථානය ද තමන්ට නුහුරු තැන් වූ නිසා ඒ තැන් කිසිවක තමන්ගේ නිදහස් බව නොතිබූ නිසා.... ඔහු සෙමෙන් ගොස් සෝපාවේ වාඩි වී අවට බලන්න වුනා.....
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
සෙස්ස පස්සට..........