Saturday, December 29, 2012

2012 දෙසැම්බර් 30: ලංකාවට ප්‍රබල භූමිකම්පාවක්..... එකසිය ගානක් මරුට... මිලියන විසි එකක් අවතැන්....


ලංකාවේ කලින් කලට විවිධාකාර විද්වත්හු පහළ වෙති... අවාසනාවකට බොහෝ තැන්වලින් ප්‍රසිද්ධිය ලැබෙන්නේ ද මෙවැනි විද්වතුන්ටය... එක කාළයක් අපේ රටේ හිටි ජ්‍යොතිශ්‍ය විද්වත්හු ලෝක විනාසය පිළිබඳ විවිධ මත පහළ කළහ... ඒ අනුව සම-හරක් අය, ලෝක විනාසය නොවන බවත් විශාල මනුෂ්‍ය ජීවිත හානි සිදුවන බවත් සඳහන් කරමින් සිය ආධිපත්‍යය තහවුරු කළහ... ඒ සියළුම දෙනාගේ මත තහවුරු කරමින් ලෝක විනාශය සිදු වී දැන් දින අටක් ගත වී ඇත.


ඉන්පසු තවත් විද්වතෙකු පහළ කළ මතයක් වන්නේ එතුමා කොහේදෝ පස් වගයක් පරීක්‍ෂා කර ලංකාවට 28 වනදා භූමි කම්පාවක් පැමිණෙන බවයි.. තවත් කට්ටියක් අද කූඹිකම්පාවක් වෙනවයි කියලා කිවුවා... අද 30 යි... එතුමට දවස වැරදුනාද නැතිනම් පස් ගොඩේ බල්ලෙක් ජරා කරලා තිබුණද මට නොතේරේ... එසේ නොමැති නම් ඒ අනාවැකියද හරි යා යුතුය......


ලංකාවේ විද්වත්හු සහ ජ්‍යෝතිශ්‍ය වේදීහු සිය මඩිය තර කර ගන්නට විවිධාකාර අනාවැකි පහළ කරති. ජාතියේ මහා දෛවඥයා කිව්වේ ලෝක කුසලානය අනිවාර්යයෙන් දිනන බවය. ලොක්කා ගිහින් වාඩි වුන ගමන්ම වැල නොගියා නම් අපිද ලෝක කුසලානයට හිමිකම් කියනවා සිකුරුය.. (ඒ කිවුවේ මගේ අනාවැකිය අනුවය... ඒක එහෙමම සිද්ධ විය... දැන් මටත් අනාවැකි කිවහැකිය...)

මෙන්න තැන... වැරදුනොත් මුදල් ආපසු.. හරිගියොත් ඩබල්..
මෙන්න තැන... වැරදුනොත් මුදල් ආපසු.. හරිගියොත් ඩබල්..

අපේ රටේ විද්‍යාවට තැනක් නැති බව මා මීට පෙරද ප්‍රකාශ කර ඇත.. දැන් තැනක් ඇත්තේ දේවාල වලටත්, හොර ජ්‍යොතිශ්‍ය කාරයින්ටත් පමණි. අප කුඩා කාළයේ විද්‍යාවත් වෛද්‍ය විද්‍යාවත් අපූරුවට ප්‍රචලිත කළ යුග පුරුෂයින්  දෙදෙනෙකු විය.. ඒ මහාචාර්ය නන්දදාස කෝදාගොඩ මැතිතුමා සහ ආචාර්ය උපාලි එම් සේනානායක මැතිතුමා යන දෙපළය.

මහාචාර්ය නන්දදාස කෝදාගොඩ
මහාචාර්ය නන්දදාස කෝදාගොඩ
UM Senanayake
ආචාර්ය උපාලි එම් සේනානායක

අද ඒ දෙපළම අප අතර නොමැත. අද තරමකට හෝ විද්‍යාව පිළිබඳ ප්‍රසිද්ධියේ කතා කරනුයේ නාලක ගුණවර්ධන පමණි. නාලක සහ චානුක අප කුඩාකළ රස කරමින් කියැවූ, බොහෝ දැනුම ලද, විදුසර පත්‍රයේ ආරම්භක ලේඛකයින් දෙදෙනාය...  එකළ අපද විදුසරට ලියන්නට උත්සාහ ගත් නමුත්, ඒ කාළයේ අපේ ලිවීමේ හැකියාව එතරම් උසස් නොවූ නිසා සහ තොරතුරු සොයා ගැනීමේ අපහසුව නිසා නිසි ලෙස ලිපියක් ගළපන්නට නොහැකිවීම යන කරුණු නිසාත්, නාලක සහ චානුක විදුසරෙහි ලිපිවල ගුණාත්මක භාවය ඉහළින්ම තබා ගෙන තිබූ නිසාත් අපට තැනක් නැති විය.. විද්‍යා ප්‍රබන්ධ දෙක තුනක් විදුසරට යොමු කළද, ඒවායේ ද ගුණාත්මක භාවයේ ප්‍රශ්න තිබෙන්නට ඇත. උසස් පෙළ කළාටත් පසු විදුසර මගේ ප්‍රියතම පුවත්පතක් වූයේ එහි වූ විද්‍යා දැනුම නිසාවෙනි. නමුත් දැන් දැන් නාථ දෙවියන්ගෙන් රසායන විද්‍යාව ඉගෙන ගන්නා විදුසර ද අවිදුසරක් බවට පත් වී ඇත.  රටේ මිනිසුන්ට නිසි මඟ පෙන්විය හැකි පුවත්පතක වර්තමාන කළදසාව පිළිබඳ ඇත්තෙන්ම දුකය... ඔවුනට දැනුදු නාථ දෙවියන්ගෙන් රසායන විද්‍යාව ඉගෙන ගැනීම පැත්තකට දමා නිසි ලෙස සත්‍යය සොයා රටේ දුවා දරුවන්ට බෙදා දිය හැකි නම් නැවත රසිකයින් අතරට පැමිණිය හැකි බව මතක් කර දීමට කැමැත්තෙමි.


ලෝක විනාශය මූලික කරගෙන ලංකාවේ මාධ්‍යවල හැසිරවීම පිළිබඳ ඉතා අගනා ලිපියක් නාලක ගුණවර්ධන විසින් සිය බ්ලොග් අඩවියේ පල කර ඇත... සාමාන්‍යයෙන් නාලක සිය බ්ලොග් අඩවියේ ලිපි පළ කරන්නේ ඉංග්‍රීසියෙන් නමුත්, මේ ලිපිය මනා ලෙස සිංහලෙන් ගලපා ලියා ඇත. තවමත් නාලකගේ සිංහල රචනය ප්‍රශස්ත මට්ටමේ පවතින බවට එය හොඳ ඉඟියකි. නාලක ද සිංහලෙන් සිය බ්ලොග් අඩවිය ඉඳහිට හෝ යාවත්කාලීන කරන්නේ නම් එය ද අපේ රසිකයනට කරන සේවයකි. චානුක ද සිය "සිහි සටහන්"  බ්ලොග් අඩවිය පවත්වාගෙන යන නමුත් පෙර මෙන් විද්‍යාත්මක සංවාදවල නියැලෙනවා අඩුය.
අපි, සෑම විටම දුවන්නේ ලාභ දේ සොයාගෙනය, ලාභ දේ බොහොමයක් බාලය. කියවා තේරුම් ගැනීමට සහ සිතීමට අවශ්‍ය ලිපි කියැවෙනවා බොහෝ අඩුය.. ඒ වෙනුවට කියැවෙන්නේ සරළ සුගම ශෛලියකින් ලියැවුන, හිතට වදින සුන්දර හෝ අසුන්දර එදිනෙදා ජීවිතයට සමීප පුවත් හෝ කතාන්දරය. මා ලියූ සමහරක් ලිපි පුවත්පත් වලට යැවුවද, ඒවායින් අවම වශයෙන් ලැබුන බවට පිළිතුරක් හෝ නොලැබුනේ, මගේ ලිපි "විකිණෙන ගණයට" අයත් නැති නිසාවෙන් විය හැකිය. ඒ ගැන මට කණගාටුවක් නැත්තේ මගේ ලිපි කියවන රසික කැලක් මා සතුව ඇති බැවිනි.. ඔවුනට මා නිබඳ ස්තුතිවන්ත වෙමි....


ලංකාවේ විද්‍යා අධ්‍යාපනය අනතුරේ බව මොරටුව විශ්ව විද්‍යාලයේ සහ SLINTEC  ආයතනයේ විද්‍යාඥ මහාචාර්ය අජිත් ද අල්විස් මහතා විසින් දැනට කලකට පෙර පුවත්පතකට යොමු කළ ලිපියකින් සඳහන් කර තිබුණි. එය දැන් දැන් හොඳටම දකින්නට ඇත. බොහෝ රූපවාහිනී නාලිකාවල කෙටි දැන්වීම් තීරු වල වැඩිපුරම දක්නට ලැබෙන්නේ යාග හෝම, වශී ගුරුකම්, අණවින-කොඩිවිණ සිදු කරන චීවරධාරීන්ගේ සහ කට්ටඬියන්ගේ දැන්වීම් වේ. ආණ්ඩුවේ ලොකු ලොකු ඇත්තන් රෙදි නැතුව දේවාල ගානේ යනු පත්තරවල ද ලොකු ලොකු පින්තූර පළ වේ. වෙනකක් තබා ජනාධිපති තුමා ද වශී සුරයක් අතේ රැගෙන යන පින්තූර බොහෝ පුවත්පත්වල පළ වී තිබේ....

ජනපතිතුමාගේ වශී යන්ත්‍රරාජයා... (පැත්තෙන් ඉන්න එක්කෙනා නෙවෙයි.. අතේ තියෙන එක)
ජනපතිතුමාගේ වශී යන්ත්‍රරාජයා... (පැත්තෙන් ඉන්න එක්කෙනා නෙවෙයි.. අතේ තියෙන එක)

මේ අපේ විද්‍යා අධ්‍යාපනයේ තත්ත්‍වයයි. කිසිවෙකු විද්‍යාත්මක යැයි හැඟෙන යමක් පැවසූ සැණින් එය හරිද වැරදිද යන්න නොසළකා බොහෝ මාධ්‍යවල උළුප්පා දක්වනු ලැබේ. වතුරෙන් දුවන මෝටර් රථය පුස්සක් බව දැනගත්තේ බොහෝ කලක් ගත වූ පසුවය... මේ අපේ මාධ්‍යවල දැනුමේ නිම් වළලු පුළුල් කිරීමේ ක්‍රියාදාමයයි. නයි නළඟනට ලැබෙන ප්‍රසිද්ධිය විද්‍යාඥයෙකුගේ ප්‍රකාශයකට නොලැබීමෙන්ම ඒ බව මනාව තහවුරු වේ. මා පෙර කීවාක් මෙන් මිනිසුන් විද්‍යාවට සහ විද්‍යාත්මක පැහැදිලි කිරීම් හරි හැටි අවබෝධ කරගන්නේ නැත... ආසනික් ප්‍රශ්නය ඔඩු දුවන්නේත් අදාල පාර්ශව එය වවාගෙන කන්නේත් මිනිසුන් විද්‍යාවෙන් ඈත් වී ඇති නිසාය... කළින් කළට මතුවෙන විද්වත්හු මිනිසුන් මුලා කරමින් සිය ජීවිකාව පවත්වාගෙන යති. විජ්ජාවෙන් ජනතාව මුලා කරන වි.ජ.මු. ලොකුබණ්ඩාර මැතිතුමා මේ ගණයට අයත් නොවේ.


නමුත්,....... ඒ මහතා අයත් ගණයටම අයත් තවත් කාණ්ඩයක් සෑම විටම සාමාන්‍ය ජනතාව මුලා කරමින් සැප විඳිති... එවන් අයෙක් රටට ඇතිවන ඊලඟ අනතුර පිළිබඳ කදිම අනාවැකියක් කියා ඇත. එය මෙතැනින් බලන්න..... මටද හැඟෙන පරිදි ඒ අනාවැකියෙන් කොටසක් හෝ සැබෑ විය හැකිය. නමුත් ඒ අනාවැකියෙන් කියැවෙන්නේ ස්වභාවික ව්‍යසනයක් ගැන නොවේ.. අපම විහින් දමාගත් ව්‍යසනයක් ගැනය....
බටහිර මාධ්‍යයන් විසින් ජනතාවට විද්‍යාත්මක දැනුම කොපමණ ලබා දුන්නද, සාමාන්‍ය මිනිසුන් ඒ පිළිබඳ එතරම් දැනුවත් වීමට කටයුතු නොකරති. ඒ මිනිසුන්ගේ හැටි ය. නමුත් අවම වශයෙන් අන්තර්ජාලයෙන් හෝ තරමක දැනුමක් ලබාගෙන මේ මොනවාදැයි කියා යම්තරමක හෝ අවබෝධයක් ලබා ගැනීමට ඔවුහු කටයුතු කරති. අපේ වැඩිහිටි පරපුර අන්තර්ජාලයෙන් බොහෝ ඈතක සිටින අතර තරුණ පරපුර SEX යනු මොනවාදැයි සොයමින් අන්තර්ජාලයේ අතරමංව සැරි සරති. මට ලැබෙන සමහර ඊමේල් අනුව, ලංකාවේ සමහර තරුණ තරුණියන් Google සෙවුම් යන්ත්‍රය භාවිතා කර තොරතුරු සොයා ගැනීමේ කටයුත්ත වත් හරි හැටි කරගන්නට හෝ, කර ගත්තද ඒ තොරතුරු පිළිබඳ නිසි අවබෝධයක් නැති පිරිසක් යැයි මට සිතෙන අවස්ථා ඇත. මෙයට ප්‍රධාන හේතුව අන්තර්ජාලයේ තොරතුරු සෙවීමේ කම්මැලිකම ද, එසේත් නැතහොත් ඉංග්‍රීසියෙන් යමක් කියවා අවබෝධ කර ගැනීමට ඇති කම්මැලිකම දැයි මම නොදනිමි.... මූණු පොතේ නිතර සැරිසැරුවද, එයින් ලැබෙන දැනුමක් නැත... අන්තර්ජාලය යනු මහා දැනුම් සම්භාරයක එකමුතුවකි... එයින් හරි දේ තෝරාගතහොත් ලැබිය හැකි දැනුම හා දියුණුව අපමණය.... තමන් දියෙන් කිරි වෙන් කර ගන්නවාද , කිරි කළයේ ඇති ගොම බිංදුව තෝරාගෙන අනුභව කරනවාද යන්න ඔබ තෝරා ගත යුතුය...


ලංකාවේ මාධ්‍ය වලින් මෙයට වඩා යමක් බලාපොරොත්තු විය නොහැක. මා පසුගිය කාළයේ ලංකාවේ සිටියදී ටෙලිනාට්‍ය අධ්‍යක්‍ෂවරයෙකුගේ පුතෙකු ගෙන් ඇසූ "ලංකාවේ උසස් ගණයේ ටෙලිනාට්‍ය බිහි නොවන්නේ මන්ද ?" යන පැණයට ඔහු දුන් එකම පිළිතුර වන්නේ ටෙලිනාට්‍යයක බජට් එකට සරිලන සේ පසුතලය සැකසීමේදී ගමේ ගොඩේ එදිනෙදා සිදුවන සිදුවීම් අළලා තැනෙන බාල ගණයේ ටෙලිනාට්‍ය මිසක්, වෙනත් නාට්‍යයක් නිෂ්පාදනය කළ නොහැකි බවයි. එනම් වෙනම පසුතල නිර්මාණය කර, අළුත් ආකාරයක කතාවක් නිෂ්පාදනය අතිශය අවදානම් කටයුත්තක් බවයි... මේ නිසා බොහෝ ටෙලිනාට්‍ය උසස් ලෙස නිර්මාණය කිරීමේ නොහැකියාවක් මෙන්ම, එපිසෝඩ් එකක් වැඩිම උනොත් ලක්‍ෂයක බජට් එකකට යටකර නිෂ්පාදනය කිරීමට සිදු වීම නිසා ගෙයක් අරන් කැමරා දෙකක් දාගෙන එපිසෝඩ් එකක් හදන තත්ත්‍වයකට අපේ ටෙලිනාට්‍ය සම්ප්‍රදාය පහතට වැටී ඇතිබව කණගාටුවෙන් වුවද පැවසීමට සිදු වී ඇති බව හෙතෙම පැවසීය... මේ අපේ ටෙලිනාට්‍යවල තත්ත්‍වයයි.
බටහිර රටවල නම් ටෙලිනාට්‍යවලට ලැබෙන ප්‍රේක්‍ෂක ප්‍රතිචාර අනුව  නාට්‍යය නරඹන සංඛ්‍යාව දිගටම පහළ බසී නම්, නාට්‍ය මාලාව මැදදී වුවත් ගලවා ඉවත් කිරීම සිදු වේ. නමුත් අපට සිදු වන්නේ මොන දහජරාවක් වුවත්, නාට්‍ය මාලාව අවසන් වනතුරු නැරඹීමට වීමයි: එය ඉතා කණගාටුදායක තත්ත්‍වයකි. එයින් වඩාත්ම අප්‍රසන්න සිදුවීම වන්නේ වෙළඳ දැන්වීම් නරඹන අතරතුර ටෙලි නාට්‍යයේ විනාඩි පහක් පමණ නැරඹීමට සිදු වීමයි. එයින් වෙළඳ දැන්වීමක්වත් හරිහැටි බලාගැනීමට නොහැකි වේ.


එදා අප දුටු වෙදහාමිනේ, දඬුබස්නාමානය, අකාල සන්ධ්‍යා, ගිරය, කඩුල්ල, යශෝරාවය, අඹයහළුවෝ වැනි ටෙලිනාට්‍ය අපට කවදා යළි නැරඹීමට හැකි වේද ? එදා මාධ්‍යයන්ගෙන්අප දුටු පරිණතබව, දැනුම, අපේ ඉදිරි පරපුරට කවදා දැකිය හැකි වේද ?