Sunday, March 24, 2013

මිහිකත හෝරාවට පසුවදනක්...........


ලොව පුරා නොයෙක් දින වෙන් කර තිබේ.. අවුරුද්ද පුරාම ලව් කරන ප්‍රේමවන්තයන්ට තවත් ලව් කරන්නට වැලන්ටයින් දිනයක් මෙන්ම අවුරුද්ද පුරාවට මාතෘත්වය සහ පීතෘත්වය වෙනුවෙන් ලේ කඳුළු දාඩිය හෙලන දෙමාපියන් වෙනුවෙන් මව්වරුන්ගේ සහ පියවරුන්ගේ දිනයක් ද වෙන්කර තිබේ. මේ සියළු දිනවල විවිධාකාර අර්ථයන් ඇත. ප්‍රේමවන්තයින්ගේ දිනය සම්පූර්ණයෙන්ම වාණිජකරණය වුවත්, මව්වරුන්ගේ සහ පියවරුන්ගේ දිනය වෙන් කර ඇත්තේ බටහිර රටවල දෙමාපියන්ගෙන් ඈත්ව වෙසෙන දරුවන්ට දෙමාපියන් සිටින බව මතක් කිරීමටත්, අවම වශයෙන් ඔවුන් වෙනුවෙන් යමක් කළ හැකි එක දිනයක් හෝ වෙන් කර තැබීම වෙනුවෙන් යැයි මට සිතේ. නමුත් අවාසනාව වන්නේ වසර පුරාවටම - ජීවිතය පුරාවටම අපව ආදරයෙන් රැකබලාගත් දෙමාපියන්ට දින දෙකක් පමණක් වෙන් කර තැබීමයි. ඔවුන්ට නිති රැකවරණය, ආදරය දැක්විය යුතු වුවත්, අවාසනාවට වර්තමාන ජීවන රටාව නිසා ඔවුන් පැත්තකට දමා තබා ඇති ඔවුන් වෙනුවෙන් දිනක් හෝ වෙන් කර මතක් කිරීමත් එක් අතකට අගය කළ යුතු කටයුත්තකි. ඒ දෙමාපියන් වෙනුවෙන් දින වෙන් කිරීමයි.
උපන්දා සිට සියල්ල දුන් දෙමාපියන්ට එසේ සලකන අපි, ජීවත්වන තුරාවට කිසිදු ප්‍රති උපකාරයක් නොපතා අපට සේවය කරන මිහිකත ට ලබා දෙන්නේ පැයක් පමණි. ඒ මිහිකත හෝරාවයි. මිහිකත දිනයක්ද ඇත. ඒකෙත් වැඩි වෙනසක් නැත. මිහිකත හෝරාව වෙනුවෙන් පැයක් ලයිට් නිවන අපි ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් තරඟයක් වෙනුවෙන් පැය හතරක් පහක් ඒ ඉතිරි කළ විදුලිය විනාශ කර දමමු. ඒ අපේ හැටි ය.
පරිසරය යනු වටිනා සම්පතකැයි තවත් අමුතුවෙන් කීමට අපට අවශ්‍යතාවයක් නැත. අප සියළුම දෙනා පරිසරය හා බැඳී පවතී. අප ජීවත් වන්නේ පරිසරය නිසාවෙනි. අප හුස්ම ගන්නේ පරිසරයෙන් ලැබෙන ඔක්සිජන් සහිත වාතයයි. අප ආහාරයට ගන්නේ පරිසරයෙන් නිපදවෙන ආහාර යි. අප බීමට ගන්නේ - පිරිසිදු වීමට භාවිතා කරන්නේ පරිසරයෙන් ලැබෙන පිරිසිදු ජලයයි. කොටින්ම - අපට දෙමාපිය - නෑදෑයන් කිසිවකු නැතිව වුවත් ජීවත් විය හැක්කේ පරිසරය යහපත්ව පවතින නිසායි. පරිසරය අයහපත් නම්, කෙතරම් මුදල් හදල් තිබුණත් සුවදායක ජීවිතයක් ගත කළ හැකිද ?
අප සංවර්ධනයේ නාමයෙන් පරිසරය විනාශ කරමින් සිටිමු. මෙයට දශක කිහිපයකට පෙර රටේ වර්ග ප්‍රමාණයෙන් 40% ක්ව තිබූ වනාන්තර ප්‍රමාණය 20%ක් දක්වා අඩු වී ඇති බව වාර්තාවක සඳහන්ව තිබුණි.  අපි වනාන්තර එළි පෙහෙළි කරමින් ගොවි බිම්, ගුවන් තොටුපලවල්, පාරවල්, කෙසෙල් වතු, ආදිය සකසන රටකි. මේ අපි පරිසරයට ආදරය කරන අන්දමයි. කාබන් පියසටහන් (Carbon Footprint) අඩුකරනවා යැයි පවසමින් තව තවත් ගල් අඟුරු බලාගාර පිහිටුවන අපි ආසියාවේ ආශ්චර්යය වීමට මඟ බලා සිටිමු. දැන්වත් අපට නිසි ලෙස ක්‍රියාත්මක විය යුතු කාළය පැමිණ ඇත.
අපට පරිසර ප්‍රතිපත්ති රාශියක් ඇත. නමුත් අපි තවමත් පරිසරය විනාශ කරමින් සිටිමු. රටක් වශයෙන් මෙන්ම පෞද්ගලිකව ද අපි පරිසරය විනාශ කරමින් සිටිමු. විදුලිබිල වැඩි වීම ගැන රජයට මැසිවිලි නඟන අපි ඒකීයව විදුලි පරිභෝජනය අවම කරන ආකාරය නොසළකා හරිමින් සිටිමු. දීර්ඝ කාලීනව වාසි ලබා දෙන සූර්යබලශක්තිය, සුලං බලය වැනි විදුලි ජනන ක්‍රම වෙනුවට ගල්අඟුරු බලාගාරයන් වෙනුවෙන් (අපේද නොවන) අනාගත පරපුර බිල්ලට දෙමින් සිටිමු... මේ ද අපමය.
වෙනත් රටවල් විදුලි බලය පිරිමැසීම, කාබන්  පියසටහන් අවම කිරීම, කාබන් ඩයොක්සයිඩ් විමෝචනය අවම කරන වැඩසටහන් ක්‍රියාත්මක කරද්දී අප එහි විලෝමය ක්‍රියාත්මක කරමින් සිටිමු. නමුත් අපි පාරම් බාන්නේ ඒකක කාබන් පියසටහන් අවම කිරීම පිළිබඳවයි.
වසර 2014 අවසාන වනවිට හෝ 2013 අවසාන වනවිට වායු ගෝලීය කාබන් ඩයොක්සයිඩ් සාන්‍ද්‍රණය වායුගෝලීය කොටස් මිලියනයකට කාබන් ඩයොක්සයිඩ් කොටස් 400 ( 400 ppm) දක්වා ලඟාවනු ඇත. වසර 800,000 කට පසුව මෙය පෘථිවියේ මේ තාක් කල් වැඩිම කාබන් ඩයොක්සයිඩ් සාන්‍ද්‍රණය මෙය වීම  කාර්මික විප්ලවයේ ආදීනව හොඳින්ම කියා පා ඇත. මානව ක්‍රියාකාරකම් ගෝලීය උණුසුම කෙරෙහි බලපාන්නේ නැතැයි කවුරු කියා සිටියත්, වසර 800,000 කට පෙර නොවූ කාබන් ඩයොක්සයිඩ් සාන්‍ද්‍රණයක් වසර 150 ක් තුළදී වැඩි වූයේ කෙසේදැයි යන ප්‍රශ්නයට කිසිවෙකු පිළිතුරු සපයන්නේ ද නැත.
මෙසේ වැඩි වන කාබන් ඩයොක්සයිඩ් මෙන්ම ඉදිරියේදී වැඩිවන මෙතේන් සාන්‍ද්‍රණ නිසා මිහිතලය උණුසුම් වීම වැඩි වේ. එවිට සිදුවන ධ්‍රැවීය අයිස් දියවීම හරහා ඇතිවන අනිසි කාලගුණ විපර්යාස සහ ස්වභාවික විපත් අධික වීම මගින් මිනිසා පරිසරයට කරන ලද හානිය මිනිසාටම දැනෙනු ඇත. මිහිකත සුරැකීමට වසර පුරා කටයුතු කරනු විනා පැයක් වෙන් කිරීමෙන්ම මිනිසා පරිසරයට දක්වන ආදරය පෙන්නුම් කෙරේ.
අපට කළ හැකි දෑ බොහොමයකි.
  1. නාස්තිය අවම කිරීම මගින් භාවිතා වන ශක්ති ප්‍රමාණය අවම කිරීම. මේ නිසා නිපදවෙන ශක්ති ප්‍රමාණය අවම වන අතර සිදුවන හානිය ද අවමය.
  1. නැවත භාවිතය මගින් යම් යම් දෑ අළුතින්ම නිෂ්පාදනය කිරීමට වැයවන ශක්තිය අඩු වේ.
  1. ප්‍රතිචක්‍රීකරණය නිසා ද ඉහත කී සෙත ම සිදු වේ.
  1. ආදේශනය - පරිසරයට අහිතකර දෑ වෙනුවට පරිසර හිතකාමී නිෂ්පාදන කෙරෙහි යොමු වීම.
  1. දැනුවත් කිරීම - රජය මගින්, මාධ්‍ය මගින් මහජනයා නිතර දැනුවත් කිරීම.
  1. අවම පරිභෝජනයට - නාස්තිය මැඩලීමට කුඩා කල සිට දරුවන් පුරුදු කිරීම මගින් පරම්පරාවෙන් පරම්පරාවට එම පුරුදු නොකඩවා රැක ගැනීමට උනන්දු කිරීම.
  1. අවවාදයට වඩා ආදර්ශමත්ව කටයුතු කිරීම - රජය සහ ආණ්ඩුව මගින් පරිසර හිතකාමී සංවර්ධන සහ ගොඩනැඟීම් ක්‍රියාදාමයන් සඳහා යොමු වීම.
  1. කෙටි කාලීන වාසි සඳහා නොව දිගු කාලීන වාසි සඳහා සැලසුම් සකස් කිරීම.
  1. පර්යේෂණ සහ සංවර්ධනය (R&D) සඳහා වැඩි උනන්දුවක් මගින් අනාගත සැලසුම් සකස් කර ඒ අනුව කටයුතු කිරීම.
මෙවැනි දෑ නිසා කුඩා රටක් වන අපට මිහිතලය වෙනුවෙන් කළ හැකි දෑ උපරිමයෙන් කළ හැක. අප සුවිශාලව කර්මාන්තකරණයෙහි යෙදෙන රටක් නොවේ. දැන් දැන් ඇතිවන කර්මාන්තවලට පරිසර හිතකාමී සම්මාන - සහ බදුසහන ආදීය ලබා දීම මගින් පරිසරය සුරැකීමේ කාර්යයට ඔවුන් දායක කරගත හැකිය.
අනාගතය වෙනුවෙන් අප පරිසරයත් ලෝකයත් සුරැකිය යුතුය... අප සැලසුම් සකස් කළ යුත්තේ තවත් වසර 20 කටය... අදට නොවේ.
පරිසරය සුරැකීමට දිනයක්, පැයක් උවමනා නැත. එය සෑම කෙනාගේම යුතුකමකි...