Thursday, December 20, 2012

අළුත් ලෝකයක හමුවෙමු.... එය පැතුමක් පමණක්ම වේද ?


හෙට ඇරඹෙන අළුත් ලෝකය..
හෙට නිමවන පරණ ලෝකය..
අනාවැකි බොහෝය, සම-හරක් හෙට ලෝක විනාශය වන බව පවසති. තවත් සමහරක් එසේ නොවන බව පවසති. අවාසනාවකට මේ පාර්ශව දෙකෙන් එකක් අනිවාර්යයෙන් පරදිනු ඇත. 22 වනදා උදෑසන අවදිවන සියළුම දෙනා නැවතත් පෙර පරිදිම සිය කාර්යයන් කරගෙන යනු ඇත. 22 වනදා වෙනස් දිනයකි. බොහෝ දෙනෙකු රැකියා සඳහා නොයනු ඇත. දරුවන් පාසැල් නොයනු ඇත. ඒ 22 වනදා  සෙනසුරාදා දිනයක් නිසාය. නමුත්... ලෝකය 21 වනදා නිම වන විට විනාශ වුවත් නැතත්, අප ආ ගමන් මඟ දෙස නැවත හැරී බැලීමට කාළය එළඹ ඇත. එයට මීට වඩා උචිත දිනයක් තවත් දිනක නොඑළඹෙනු ඇත.
අප යන්නේ කොහිද ? අප යනුවෙන් මෙතැනදී අදහස් කරන්නේ ශ්‍රී ලාංකික අපය. ශ්‍රී ලාංකික අප සම-හරක් අය විසින් කොටස් කීපයකට විවිධාකාරව වර්ග කරගෙන ඇත. සිංහල - ද්‍රවිඩ - මුස්ලිම් - සහ වෙනත් . බෞද්ධ - හින්දු - මුස්ලිම් - කතෝලික ආගම් - වෙනත්. අධික පොහොසත් - උසස් මධ්‍යම පාන්තික - මධ්‍යම පාන්තික - දුප්පත්. බලවත් - තරමක් බලවත් - දුබල.... මේ සියළුම වර්ගීකරණයන් අප කරගෙන ඇත්තේ Homo sapiens sapiens  නම් A, B, AB, සහ O රුධිර ඝණ සිරුරේ සංසරණය වන, එකම DNA සංයුතිය ඇති එකම සත්ත්‍ව විශේෂයට වීම විද්‍යානුකූලව බලන කල ඉතාම දුබල වර්ග කිරීමකි.
අද අප බොහෝ කාණ්ඩ වලට බෙදී උනුන්ට නිග්‍රහ කර ගනිමින්, තමා වඩාත් උසස් යැයි කියමින්, මුහුණු පොතේ පින්තූර බෙදා ගනිමින්, බ්ලොග් අවකාශයේ තම මතය පතුරවමින්, තමා නියෝජනය කරන පාර්ශවයේ පැවැත්ම වෙනුවෙන් පෙනී සිටිති. මෙයින් ඔබ්බට යන තවත් සමහරු අන්‍ය ආගම් වලට අයත් පන්සල් පල්ලි කෝවිල් වලට සහ ආගමික සංකේත වලට නිග්‍රහ කරමින් තමන්ගේ බලය පෙන්වති. මේ සියල්ලෙන් පිළිබිඹු වන්නේ මේ පුද්ගලයින් කිසි කෙනෙකු ඒ ඒ ආගම්වල කියැවෙන මූලික හරය තේරුම්ගෙන ක්‍රියා නොකරන බවයි. සෑම ආගමක්ම මූලික වශයෙන් එක හා සමාන යැයි මා වෙනත් ආගමක් ප්‍රචාරය කරන පුද්ගලයෙකුගේ වෙබ් අඩවියක් දැමූ ප්‍රතිචාරයට ඔහු අපූරු ලිපියක් ලියා තිබුණි. එහි සාරාංශය අනුව මතුපිටින් බැලූ කල සියළුම ආගම් එක සේ පෙනුනත්, ගැඹුරින් හදාරන විට ඒවායේ වෙනස්කම් ඇති බව ප්‍රකාෂ කර තිබුණා. නමුත් මට පෙනෙන්නේ එහි අනෙක් පැත්තයි. බොහෝ ආගම් පිටතින් වෙනස් වුවත්, ගැඹුරින් සිතා බැලීමේදී ඒ සියල්ලෙහි හරය සමාන බවයි. ඉතිහාසඥයින් සහ සාහිත්‍යධරයන් විසින් විවිධ ආලවට්ටම් දමා ආගම් විග්‍රහ කර තිබුණත්, මගේ මතයේ හැටියට නම් සියළුම ආගම් වලින් කෙරෙන්නෙ පුද්ගලයා සමාජයට හැඩ ගැස්වීමක්, විනයානුකූල කිරීමක්, සංයමයක් ඇති කිරීමකි. අවාසනාවකට මෙන්  සමාජයේ වෙසෙන 98 % ක් දෙනා කිසිම ආගමක් ගැඹුරින් හදාරන්න පෙළඹෙන්නේ නැත. මේ නිසා ඔවුනට අවශ්‍ය මතුපිටින් පෙනෙන සත්‍යය පමණි. මේ නිසා අප බොහෝ දෙනෙකු ලොකු ආගම් භේදයක් මවාගෙන  තම මතය ශපථ කරන්නට උත්සාහ කරමින් සිටිති. නමුත් මේ සියල්ල අවසානයේ අප මෙලොව හැර දමා යන විට කිසිවක් ගෙනයන්නෙ නොමැති බව කිසිවෙකුටත් අවබෝධ නොවේ. නමුත් කෙසේ හෝ මේ හැම ආගමකම පෙර නොවූ විරු ක්‍රියාශීලී භාවයක් දක්නට ඇත. දැනටම පෙනී යන අන්දමට බෞද්ධ - මුස්ලිම් ආතතියක් ඇතිවී තිබේ. මෙය ඉතා භයානක තත්ත්‍වයකි. අවුරුදු 30 කට අධික යුද්ධයකින් බැට කෑ ශ්‍රී ලංකාවට නැවතත් අරගලයක් අවශ්‍ය නැත. මිනිසුන් ජීවත් වන්න කරගෙන යන අරගලය හොඳටම ප්‍රමාණවත්ය.
දැන් ඇඟට දැනෙන සරළ සිංහලෙන් ලියන්නම්.....
පශ්චාත් යුධ වාතාවරණය නිසාම අපරාධ වැඩ වීමක් පෙන්නුම් කරනවා. නීතිය තමන්ට හැකි පරිදි වෙනස් කිරීමට හැකියාව ඇති  නිසාම දැන් දැන් මිනිසුන් අපරාධ කිරීමට ඇති බිය අඩු වෙමින් පවතිනවා. රුපියල් 500 කට මිනී මරා ගන්නෙත්, සාක්කි දීම වැලික්වීමට සාක්කිකරුවන් මරා දමන්නෙත්, ගම බලය පෙන්වීමට දෙනෝ දාහක් මැද්දෙ කපා කොටා මරා දමන්නෙත්, තමන්ගෙ අනියම් සම්බන්ධතාවය පවත්වාගෙන යාම පිණිස තම විවාහක බිරිඳ සහ තම ලෙයින් හැදුනු දරුවා මරා දමන්න මිනිසුන් පෙළඹෙන්නෙත් මෙන්න මේ අධ්‍යාත්මික පිරිහීමත්, නීතිය පිළිබඳ මිනිසුන්ගේ ඇති අවිශ්වාසයත් යන දෙකම නිසා. මිනිසුන් නීතියට බිය නැති වුවාම ම්ලේච්ඡයන් වෙනවා කියන දේ දැන් දැන් ඇස්පනාපිටම පෙනෙන්නට පටන් අරන් තිබෙනවා.
මේ සියළුම දෙනා ආගම් භේදයකින් තොරව ජීවන අරගලයට යුධ කරමින් සිටිනවා. එසේම මේ හැම දෙනාම අමතක කරන පැත්තක් වන්නේ අපට සහ අනාගත පරපුරට ජීවත් වීමට ඇති පරිසරය විනාශ කිරීම. එය නම් ජාති භේදයක්, පන්ති භේදයක් නොමැතිව ජයටම කෙරීගෙන යනවා. දියුණු රටවල් මෙයට දක්වන දායකත්‍වය වැඩියි වගේම ඔවුන් ඒ සිදුවීම් වැලැක්වීම සඳහා දක්වන උනන්දුවත් වැඩියි. මේ නිසාම ජනතාව දැනුවත්වීම ඒ රටවල වැඩි වෙනවා. නමුත් ලංකාවෙ සිදු වෙන්නෙ එහි අනිත් පැත්ත. වසර කිහිපයකට පෙර ලංකාව කාබන් මුදා හැරීම අතින් පහළ මට්ටමකට ගෙන ආ යුතුයි කියු ඇමතිතුමාම අධික ලෙස කාබන් ඩයොක්සයිඩ් පිට කරන ගල් අඟුරු බලාගාර තැනීමට ක්‍රියාකරගෙන යනවා. ලොව දියුණු රටවල් හරිතාගාර ආචරණය නිසා අළුතින් නිරාවරණය වූ ධ්‍රැව පෙදෙස්වල ඉන්ධන සෙවීමට ක්‍රියාකරමින් පවතිනවා. මේ අපට බණ දෙසන අයගෙ ක්‍රියා කලාපයන්. සියළුම දෙනා ඇදෙන්නෙ ලාභදායී දේ සඳහා. පරිසරය විනාශ වුවත් තමන් ලාභ ඉපැයීම, අනුන් මරා හෝ තමන්ගේ පැවැත්ම තහවුරු කර ගැනීම ආදී සියළුම ලක්‍ෂණ පෙන්වන්නේ මිනිසා නැවතත් වනචාරී යුගය කරා ඇදී යාම.
අපි මේ තතත්‍වයෙන් මිදෙන්නෙ කෙසේද ? මෙයට විසඳුමක් තිබේද ? ලෝක විනාශයක් සිදු විය යුත්තේ මේ අවිචාරවත් මිනිසා නැවත සමාජගත කිරීමටද ?  මිනිසා සමාජගත කිරීමේ ක්‍රම දෙකක් තිබෙනවා. එකක් ආගම මගින් අවබෝධය ලබා දී මිනිසා සත්පුරුෂයෙක් බවට පත් කිරීම. අනෙක වන්නේ දැඩි නීති රීති අනුගමනය කිරීමත්, නීතිය නිසි ලෙස සැමට එකසේ ක්‍රියාත්මක කර සමාජය දැඩි පාලනයකට නතු කර සමාජගත කිරීමත් යන ක්‍රමයයි. නමුත් අවාසනාවකට මේ ක්‍රම දෙකම ලංකාවේ ක්‍රියාත්මක වෙන්නෙ නැහැ. ආගමිකව මිනිසා යහමග යැවිය යුතු උදවිය වෙනත් කාර්යයන්හි නිරත වෙලා. ඔවුන් මෛත්‍රිය පැතිරීම වෙනුවට වෛරය, බෙදීම පතුරවනවා. එකම ආගමක වුවත් විවිධාකාර කල්ලිවාදයන් ඇති වෙලා. බුද්ධාගමේ විවිධ දර්ශනයන්, කතෝලික ආගමේ තවත් නිකායවල්, මුස්ලිම් ආගමේ කල්ලි අතර යුද්ධ, මේ නිසා මිනිසාට ආගමකින් බලාපොරොත්තු වන සහනය සහ මඟපෙන්වීම ලැබෙන්නෙ නැහැ. ඒ වෙනුවට දක්නට ලැබෙන්නේ කිරි වෙහෙරේ මල් විකුණන ගැහැණු ළමයින්ගේ "අනේ අපෙනුත් මල් ගන්න" හා සමාන මාකටින් එකක්. නීතිය පැත්තෙන් ගත් කළ බලවත් ධනවත් අයට එක නීතියකුත්, දුබලයාට තවත් නීතියකුත් ක්‍රියාත්මක වෙනවා. ඒ බව අපි මෑතකදී සිදු වූ සිදුවීම් වලින් පැහැදිලිවම දුටුවා. මේ නිසාම සාමාන්‍ය මිනිසාට නීතිය පිළිබඳ විශ්වාසයක් නැහැ. ඒ නිසාම ඔවුන් නීතිය අතට ගන්නවා. අවාසනාවකට මේ නීතිය අතට ගත් අය ආරක්‍ෂා කරන්නත් බලවතුන් සැදී පැහැදී සිටිනවා.
මෙයයි තිත්ත ඇත්ත... මිනිසුන්ට සිතන්න යොමු කරන්නෙ නැහැ. ජනමාධ්‍ය පවා මිත්‍යා විශ්වාස පතුරවනවා හැරෙන්න බුද්ධිමය සංවාදයක් ගොඩ නඟන්නෙ නැහැ... ඔවුන් ඒ සඳහා ආයෝජනයක් කරන්නෙත් නැහැ. ඒ ඔවුනට එය ලාභදායී නොවන නිසා. බොහෝ ජනමාධ්‍ය මුල්තැන දෙන්නෙ මිත්‍යා විශ්වාස වලට. මා පෙර සඳහන් කළාක් මෙන් ජනමාධ්‍ය කරන්නේ වාර්තාකරණය පමණයි: විග්‍රහය අමතක කරලා.
මෙන්න මේ නිසා ලෝක විනාශය සිදු විය යුතුයි කියා මා සිතනවා. ලෝක විනාශය සිදු වන්නෙ නැහැ... නමුත් මිනිසා විනාශ විය යුතුයි. මේ වසරේ සිදු නොවුනත් මිනිසා සිදු කරගෙන යන මේ පාරිසරික විනාශය නිසා ළඟදීම ලොකු විනාශයක් සිදු වේවි. ලෝකය විනාශ වී සියළු දේ නැවත ඇරඹීමට මිනිසාට සිදු විය යුතුයි. මිනිසා නැවත සිය ආත්මාර්ථකාමී ලෝකයෙන් මිදී මිනිසාගේ පරම යුතුකම මිනිසාට සේවය කිරීමයි යන මතයේ සිට ක්‍රියා කළ යුතුයි. මේ සියල්ල අවසන අපට ඉතිරි වන්නේ කුමක්ද යන්න සැමටම සිතා බැලිය යුතු කාළයක් පැමිණ තිබෙනවා. නැවත මිනිස් සිත් සතන් තුළ මානව දයාව ගොඩ නැඟීමට ලෝකය විනාශ විය යුතුයි...
ඔබ හිතන්න. ඔබ අද දවසේ අනුන් වෙනුවෙන් යමක් කළාද කියා. ඔබ තම් වෙනුවෙන් දහසක් දේ කර ගන්න ඇති. නමුත් අනුන් වෙනුවෙන් අඩුම ගණනේ දොරක් වත් ඇරලා දුන්නාද ? හිඟන්නන්ට නම් සල්ලි දීම අපරාධයක්... මොකද කියනවා නම් උන් අපට වඩා පොහොසත්තු... විස්තරේ මෙතැනින් බලන්න. ලෝකයේ අමරණීය මිනිසුන් කිසිකෙනෙකු තමා වෙනුවෙන් යමක් කරගෙන අමරණීය වුනේ නැහැ. සී ඩබ්. ඩබ්. කන්නන්ගර මහතා තවමත් සිහි කරන්නේ නිදහස් අධ්‍යාපනයේ පියා ලෙස, ලලිත් ඇතුලත්මුදලි මහතා ගැන කතා කරනවිට සිහි වන්නේ එතුමා ඇතිකළ මහපොළ ශිෂ්‍යාධාර ක්‍රමය. ගාමිණී දිසානායක මහතා තිස් වසරකින් නිමකළ යුතු මහවැලි ව්‍යාපාරය වසර හයකින් නිම කිරීම නිසා ඉතිහාසගත වනවා. ආර් ප්‍රේමදාස මහතා (මොනවා කළත්) තවමත් මිනිසුන් සිහි කරන්නෙ දුප්පත් මිනිසුන්ට නිවාස තනා දුන් කෙනෙකු විදියට. මහින්ද රාජපක්‍ෂ සහ ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකා මහතුන් ඉතිහාසගත වන්නෙ තිස්වසරක යුද්ධය නිම කිරීම නිසා.  මේ ලංකාවෙන් ගත හැකි සරළ උදාහරණ කිහිපයක් පමණයි. ලොව වටා මෙවැනි උදාහරණ අනන්තවත්.
හෙට ඇරඹෙන අළුත් ලෝකය
හෙට ඇරඹෙන අළුත් ලෝකය
තමා සතු අමතර යමක් වේනම්, ඒ දේ අනුන්ගේ යහපත වෙනුවෙන් යෙදවීමට පසුබට වෙන්න එපා. එසේම තමා අත්විඳින්නට අකැමැති දෙයක් අනුන් වෙත සිදු කරන්න යන්නටත් එපා. එයයි සරළම නීතිය.
යමෙකු තමා වෙනුවෙන් කරගන්නා දේ තමන්ගේ මරණයත් සමඟම විනාශ වී යයි; නමුත් යමෙකු අනුන් වෙනුවෙන් සහ ලෝකය වෙනුවෙන් කරන යමක් වේ නම් එය අමරණීයව පවතී..
What we have done for ourselves alone dies with us; what we have done for others and the world remains and is immortal.
ඒ මා අදහන පරම සත්‍යය....
හෙට මේ ලෝකය විනාශ වුවත් නැතත්, අපට අළුත් ඇරඹීමක් කළ හැකියි...
ඒ අළුත් ලෝකයේදි අළුත් සිතුම් පැතුම් හද පුරවගෙන අපි හමු වෙමු ! ඊට පස්සෙ අපි ලෝකය යහපත් තැනක් කරන්න වෙහෙසවෙමු... උත්සාහ කළොත් බැරි නෑ... හෙට ඉඳලා වෙනස් වෙමු. !